جا مانده از خیل شهیدان

من از خیل شهیدان 57 جا مانده ام . تنها . خسته ی خسته و ندیدم آشنایی که با او از رفیقان و عزیزانم بگویم . نمی دانم چرا باید اکنون در اینجا پیش شما باشم .
خسته ام . خسته . خسته از پیمودن راهی دراز از نور تا گور . من کجای آسمانت را بدنبال آن سبزی بگردم که در اهواز و سوسنگرد و اورامان جان باخت ؟ من کجا اندیشه سبز تورا باید بجویم باز ؟ وقتی که تو اکنون غرق ظلمت تردید هستی ؟ و معنای آدمی در میان لفظ خشونت رنگ می بازد . سبز یعنی چه ؟ آیا تسلی خسته ای خواهد بود ؟ سرخ یعنی چه ؟ سیاه را نیز می دانی ؟ سپیدی با سپیده باز می گردد و تو مفهوم انتظار را اداراک خواهی کرد .