چه خاموشی دلگیری
سکوت های طولانی
چون سایه های بلند ممتد
برما گسترده میشود
هیچ نجوایی از هیچ موجودی نمی خیزد
گویی از هجوم درد
و تراکم بی حد سخنی که گفته نمی شود
گورهای پیاپی همچنان
گشوده می شوند
و هیولای اجدادی انسان
در یکایک گورهای مرتبط
به نشخوار مغزهای مفسده
و قامت های پوسیده هراسناک
نشسته است
چه دندانهای مدهش منفوری
- - - - - - - - - - - - -
بهشت با درخت های تناور سبز
بهشت با نهرهای روشن جاری
بهشت با ترسیم چهره های نشمه مخمور
بهشت در کجای این نفرین بیکران جاریست ؟
16 تیر1386